Indonesie 5

Nou, daar zijn we dan weer eens een keer, want het valt niet mee om een goede verbinding te krijgen en onze waarnemingen met jullie te delen.
Nu is het ook wel zo, dat sommige dingen door ons niet met jullie gedeeld willen
worden, maar vooruit, dan toch maar ha.
Na Semarang, zijn we doorgereden naar de Borobodur, waar we een prachtig boetique-hotel hadden met een heerlijk zwembad, waar we lang hebben na geborreld.
De volgende dag, konden we de Borobodur lopend bereiken, maar we moesten wel vroeg op (balen na de wilde nacht!), omdat het dan niet zo warm zou zijn en niet zo druk.
Dus allemaal eenzelfde Sarong aan (geen gezicht) en op weg naar de ingang.
Heel indrukwekkend allemaal en ook een heleboel trappen op en weer af.
Wat jammer was, dat we de top niet mochten beklimmen, i.v.m. de uitbarsting en daardoor vernieling van de Merapi.
De Borobodur is heel mooi om te zien en je moet er geweest zijn, maar de opdringerige verkoop van meuk(rotzooi) is een aanslag op je lachspieren (dus niet).
Daarna door naar een ander indrukwekken bouwwerk, met een hele grote Boeddha, waar de mannen niet in geinteresseerd waren, maar wij meisjes natuurlijk wel, maar dat hebben ze geweten, want daar waren de verkopers nog erger. (haha)
Toen zijn we met een andong (paard en wagen) door een kampong gereden, met een gids.
Een prachtig oud mannetje begeleidde het paard van jo en jef, maar die foto's zien jullie wel als we thuis zijn, want het lukt nog steeds niet deze op de site te zetten.
Daar hebben we cassave kroepoek zien maken en mogen proeven, we zijn daarna op de thee gegaan bij de lokale bevolking met diverse lekkernijen en moesten tot onze spijt weer een gamalan aanhoren en meespelen.(Vreselijk!!)
Daarna zijn we naar de rivier gelopen en hebben daar diverse planten leren kennen en ruiken en zagen hoe de was gedaan werd en hoe de bevolking in bad ging en dat allemaal in dezelfde rivier (eeeeh bah).
Vervolgens doorgereden naar Jogyakarta, wat een bijzonder leuke en gezellige stad is met veel becak's (fietstaxi's) en andongs.
's avonds de winkelstraat om de hoek bezocht en daarna niet eten bij de sultan, maar bij de puriwisata (eetschuur ala van der valk), met een Ramayana-voorstelling, zoiets als Romeo en Julia waar we bijna bij in slaap vielen.
De volgende dag, hebben we een batik en zilverfabriek bezocht, waar we niets gekocht hebben(oh pardon, Mas heeft een Javaanse muts gekocht en dus bedoel ik niet Marja daarmee haha).
In Jogyakarta hebben we het Paleis van de Sultan bezocht en mochten we het genoegen smaken van een wel heeeeel langdradige gids (heeft ook geen fooi ontvangen).
Dit was indrukwekkend, maar niet erg spectaculair.
De volgende dag zijn we op de fiets gestapt en kwamen terecht bij Karel.
Deze Indische Hollander is weer terug gegaan met zijn moeder en heeft hier een bestaan opgebouwd met zijn huur-fietsen door de kampong (fiets, lach, poes, en zak kapot), maar wel veel lol.
Toen op weg naar Solo en Sarangang, waar we het tempelcomlex Prambanan hebben bezocht, waarop het prachtige relief van het Ramayan-epos te zien is (zie boven).
Nogal laat zijn we ontieglijk steile bergen op en af gereden in het donker om vervolgens aan te komen in Sarangang, waar we terecht kwamen in een super eenvoudig hotel (jo wilde bijna naar huis toe zwemmen, maar heeft doorgezet en dus geen haha).
De volgende morgen, zag alles er anders uit door het prachtige uitzicht op het kratermeer, de omliggende bergen en het heerlijke ontbijt hadden we rust na de drukte i.v.m. een meeting van een islamitische groep Indonesiers, die met veel lawaai tot 's morgens 4 uur doorgingen, tussen het hutje van Wallie en Erna en Mas en Marja. Nadat deze luidruchtige mensen vertrokken waren mochten Jo en Jeff en Mas en Marja een ander en beter onderkomen uitzoeken,
wat met veel plezier gedaan werd.
Vervolgens zijn we het kratermeer rondgewandeld, wat soms op een kermis leek en waar de blondjes constant op de foto moesten met de lokalen.
Na een onverwacht heelijk diner in ons hotel zijn we vroeg ons bedje ingekropen en hebben toch wel lekker geslapen.
'Smorgens voor de laatste maal thee en koffie op ons terras (zonder inlanders) en toen op wegh naar Soerabaya, waar Jef zijn roots liggen.
Na een toch wel lange rit daar aangekomen en heerlijk gerelaxt in het hotel om lekker te slapen en de volgende dag de taak te hebben om zijn ouderlijk huis op te zoeken.
Zijn broer is vorig jaar geweest en kwam niet verder dan het hek, maar bij ons waren ze bereid om in te breken om de binnenboel te kunnen zien (helaas is dat niet gelukt, maar we zijn wel achter het hek en huis geweest en hebben de situatie mogen bekijken.
Beleving en herinnering zijn dus totaal verschillend, maar wel was het voor Jef heel indrukwekkend en leuk om te zien.
Toen zijn we onze beurzen gaan legen in de plaatselijke shopping mall en daar zijn we net van terug en zitten (niet weer hè) aan de borrel en gezellig na te tafelen.
Morgen vertrek naar Malang en dat is nog een verrassing dus wordt vervolgd.

Gr. Party Ruis.