Indonesië deel 2

Hè hè na veel proberen zijn we eindelijk zo ver om jullie deel te laten nemen in onze reis naar Indonesië.
Na een lange vlucht met veel eten zijn we via Kuala Lumpur in Jakarta beland en waren vol van zowel de reis als al het eten dat we aangeboden kregen, zodat we blij en voldaan ons mandje in rolde om de ruim dertig uur met maar weinig slaap in te kunnen halen.
In jakarta wil je echt niet wonen, want dat is een vieze chaotische stad met veel werkloosheid en vieze straten, waar de mensen gewoon tussen wonen en werken.
Deze stad heeft dan ook achttien miljoen inwoners, dus kan haast ok niet anders.
Ze presteren het zelfs om van een twee baans weg een vierbaans te maken, waar dan ook aan alle kanten de scooters en motoren je voorbij schieten, dus alle eer voor de chauffeur, want wij hadden al lang bij de psychiater gezeten ha ha.
Ook de oude haven is een bezienswaardigheid op zich, want daar wordt in en uit geladen op de ouderwetse manier en is leuk om eens te zien.
De volgende morgen vroeg op en op weg naar Bogor, waar we de botanische tuin hebben gezien en het beroemde hotel Batavia om daarna door te reizen naar Bandung.
Daar aangekomen zijn we gaan slapen om vandaag in eerste instantie de krater te zien met veel klimmen.
Daarna door naar een theefabriek en ik moet je vertellen, dat een toekomstig kopje thee met deze ervaring veel meer smaak krijgt.
Na de lunch zijn we met zijn allen in een warm water bron terecht gekomen en geloof me als ik zeg dat dat water veertig graden had en dus echt heet was.
Na een frisse koudwater douche op weg naar de muziekschool om daar de verrichtingen van kinderen in alle leeftijden te zien spelen op echte Indonesische muziekinstrumenten.
Heel leuk om te zien en we mochten zelf ook nog even meedoen een haha!
Nu zitten we lekker in de bar en Zijn bijna op weg naar onze volgende bestemming.
Wordt dus vervolgd op het moment dat internet dit toestaat.
Graag zien we jullie reacties op de site en suggesties zijn altijd welkom.
Vriendelijke groet tot nu toe, van Wally en Erna, Ma's en Marja, Jeffrey en Jolanda.



16 juli 2011

Na een korte nacht zijn we doorgereden naar pangandaran, wat bijna de hele dag heeft geduurd.
De wegen zijn zo slecht, dat we deze afstand van 350 kilometer over de hele dag hebben verspreid, met onderweg een bezoek aan een dorpje in het dal van 2 bergen, waar dus een sawa was.
Deze mensen bedruipen zichzelf, door rijst te planten en aan geboortebeperking te doen, gemiddeld 2 kinderen.
Het is een kampong waar je niet met de auto of bus kunt komen, dus moet je 495 treden af om de boel te kunnen zien.
Een echte aanslag op onze conditie, maar we zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen en ook weer tegenop, mochten een bezoek brengen aan de locale bevolking, wat dus een hele ervaring is en een grote indruk op ons heeft gemaakt.
Zij hebben geen badkamer in huis maar een houten hutje buiten, met als licht binnen een petroleumlamp, maar wel een t.v. Op accu!
Daarna door naar pagandaran, waar we met de moeilijkst mogelijke wegen zijn aangekomen.
We zijn onder andere onze koffers bijna verloren, omdat de achterklep plotsklaps open klapte, zodat drie van de zes koffer op de weg terecht kwamen(lachen natuurlijk, want geen schade).
De achterklep werd profesorisch gemaakt en dus door naar ons hotel.
Ook dit ging niet helemaal zoals het moest, want opeens werden abrupt uit onze sluimerslaap gerukt en gelanceerd door de bus, omdat er een groot gat in het wegdek zat.(een van de weinigen, ha ha!)
Weer geen schade, maar de weg was nog lang en toen zijn we maar met z'n allen gaan zingen.
Na aankomst wat gedronken en heerlijk gaan slapen om vandaag weer een zwaar programma af te werken.
We zijn begonnen in de locale kampong, waar we met z'n allen in een klapperboom zijn geklommen om een leuke foto te scoren(foto's volgen). Ook hebben we daar een kroepoek-fabriek bezocht en kroepoek geproefd natuurlijk. Daarna hebben we gezien, hoe wajang-poppen worden gemaakt, maar we hebben ze niet gekocht.
Ook zijn we over de locale markt gestruind en hebben met behulp van een gids de verschillende soorten groente fruit en vlees leren kennen.
Daarna naar de green canjon, waar het water dus echt groen is en waar we dus een varaan en stalagtieten hebben mogen bewonderen.
Daarna naar een park, waar we apen hebben gevoerd, herten konden aaien(wat we dus niet gedaan hebben)
Een schorpioen mochten zien, een stekelvarken hebben gevoerd en vliegende honden en vleermuizen mochten bewonderen en dus een hele volle dag hadden.
De foto's van onzen fotograaf zullen dit verslag ondersteunen, maar het kan best zijn, dat deze achteraf getoond worden, omdat internet niet altijd zeker is.
Wat ons wel opvalt is dat Wally steeds meer een echte Indonesiër wordt, omdat er steeds meer woorden terug komen vanuit zijn geheugen en hij dus een steeds betere gids voor ons wordt.
Een hele leuke ontwikkeling om voor ons blanda's mee te maken.
Nu hebben Mas Marja en ondergetekende een hele lekkere pietjet (massage van meester jahal) gehad en genieten ( half kreupel!) van een heerlijk drankje om morgen weer volop in de volgende avonturen te vallen.
wordt dus weer vervolgd.

Xx wij met z,n allen (veel lachen en ontzettend veel lol)
zelfs chauffeur en gids liggen in een deuk.